Memento

Casi 4 años habían pasado desde aquello, no transcurría una noche en la que no pensase en ello; los pensamientos me atormentaban. Venían y se iban tan rápido que no me daba tiempo de materializarlos en mi mente. De repente, me sentí cayendo a un abismo y el tiempo pasaba más lento, hasta que llegué a un punto donde ni caía ni el tiempo pasaba; estaba en el limbo. De repente sentí como una voz susurraba mi nombre.

Pedro Libro II

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *